Met het vliegen naar Thailand had ik geen problemen, behalve het bijna niet kunnen slapen. Bij aankomst in Bangkok was ik dan ook behoorlijk moe. Daarbij genomen dat ik een cultuurshock had (volgens verschillende bronnen) resulteerde in een eerste dag die verschrikkelijk was. Wat doe ik hier, was eigenlijk de eerste vraag die bij me opkwam. Na goede nachtrust begon ik weer met goede moed. Het reizen met de bus, dat de dag ervoor zo verschrikkelijk mis was gegaan (verkeerd gestuurd worden met de bus omdat ze je gewoon niet verstaan), probeer ik opnieuw, deze keer naar het Grote Paleis en de belangrijkste tempel van Thailand. WOW! Wat zijn die ongelooflijk gaaf. Ik heb er behoorlijke tijd gezeten, om de mooie dingen te zien en ook gewoon mensen te kijken. Mensen die offeren vooral, een mooi ritueel.
Daarnaast lukt het ook aardig met waar ik normaal niet zo goed in ben; contacten aanknopen. Deze eerste paar dagen heb ik (onder andere?) met medelanders, Ieren, Britten, Amerikanen, een zweed, en een canadees gesprekken gehad. Over wie en wat ze zijn, wat ze gaan doen en gedaan hebben. Erg leuk allemaal. Het verschrikkelijke van de eerste dag is er intussen dus wel af.
Het is intussen nog leuker geworden. De busreis van 12 uur naar Chiang Mai was daar geen bijdarage in, maar de stad zelf wel. En ook de combinatie van de stad en de feestdagen op dit moment. Sangkran is het Thaise nieuwjaar, van 13 tot 15 april. Het wordt jier wat vervroegd en verlengd met een paar dagen.
Om even te laten weten wat Songkrang inhoudt; het wordt ook wel het water festival genoemd. De dag dat de monniken de mensen "zegenen" door ze met water te besprenkelen (als ik het goed heb). Dit ritueel is overgewaaid naar de gewone Thai. Vandaag heb ik dus een (volkomen normaal) Supersoaker waterpistool-gevecht gehad met de halve stad. Echt niet normaal wat je meemaakt, op iedere 5 meter staan er mensen klaar met waterpistolen en emmertjes water om voorbijgangers te doorweken. Aan het eind van de dag liep ik dus zeik-en-zeik nat door de stad.
De plannen voor de komende dagen zijn ook al gemaakt. Morgen ga ik een kleine dag een kookcursus geven bij het guesthouse dat Sara me aanraadde, Gap's guesthouse. Daarna een trekkig van 3 dagen, raften, olifant rijden, mensen met een lange nek ontmoeten.
Zometeen ga ik terug naar m'n guesthouse. In de bus naar Chiang Mai heb ik kunnen regelen dat ik bij 2 andere mensen in kon trekken. Volgens mij zag ik er net eentje met een nieuwe vriendin naar binnen lopen (hij vertelde me dat hij op dit moment kon reizen omdat hij geen vaste relatie heeft en daar gretig gebruik van maakt), dus als er een paar extra slippers voor de deur staan dan kijk ik beneden nog even met de Birmanees Engels-voetbal terwijl hij mij Thais leert en ik hem Engels (hij wil het leren). Zo niet dan werk ik het dagboekje nog even bij en ga slapen. Morgen weer zoveel te doen en zoveel nieuws te zien.
Tot snel!
Mooi man dat je heelhuids bent aangekomen. In nederland gaat alles zijn gangetje. Het weer is hier prachtig (loopt op naar 23 graden). Je schreef dat je in een guesthouse logeert. Is dat net zoiets als bij een gezin thuis ? Of meer een hotel ?
Mooi dat je na de slechte start het nu toch naar je zin hebt. Maak er wat moois van. Zo'n reis maak je niet zo snel nog eens.
Ik weet dat ze met "Wie is de Mol" ook in Thailand zijn geweest en dan zie je dus hoe mooi het land is.
Nou tot horens.
Groetjes Linda
Een guesthouse is zoiets als een hotel maar dan in de goedkoopste klasse. Op dit moment zitten we met z'n 3en op een kamer voor 450 baht per nacht, dat is iets meer dan 20 Euro. Er staan 3 losse bedden, een ventilator aan het plafond en de douche is warm. That's all :)
In Nederland ook lekker warm! Mooi zo, is die winter ook eindelijk een keer over hopelijk.
liefsSaar
I'm leaving the 7th of March to Thailand for my first trip outside of Europe, quite exciting.
English people, sorry about the blog being in Dutch.