De lachende boeddha is een van de vele boeddha's geweest in China. Hij had een dikke buik en lachte altijd. Mensen dachten daarom dat hij al je zorgen opat en opsloeg in zijn bolle buik. In werkelijkheid was hij gewoon een gehandicapte man. En natuurlijk hebben mensen dat in die tijd ook wel geweten. Maar het is veel fijner in iets te geloven, op te kijken naar het beeld wat je er zelf van hebt. Net als in de hele wereld hebben ook veel chinezen de behoefte zich vast te houden aan een een of ander geloof.
Ik merk trouwens om me heen dat veel mensen opkijken naar anderen met hun eigen gevormde perceptie. Zo kun je jezelf optrekken door je aan een ander te spiegelen. Maar toch, de som van het beste van iedereen is een onhaalbaar doel denk ik.
Terug naar boeddha, natuurlijk staat er een te pronken op mijn schoorsteenmantel.. *hap slik*, zou hij weleens honger hebben? ;-)